روز جمعه ساعت ۹:۴۲ دقیقه صبح، تلفن مرکز اورژانس فولاد مبارکه به صدا درمیآید. از کاهش سطح هوشیاری یکی از تلاشگران ناحیه فولادسازی بر اثر سکتهی قلبی گزارش میدهند. تیم اورژانس اعزام شده و با اقدام سریع، مسئله ختم به خیر میشود. مهدی پالاهنگ، پرستار مرکز اورژانس فولاد مبارکه، که بهواسطهی این مأموریت عنوان پرستار برگزیده را از سازمان نظام پرستاری استان دریافت کرده، در گفتوگو با ماهنامهی همخانواده ماجرای آن جمعه را برای ما روایت کرده است.
سال ۱۳۸۷ وارد فوریتهای پزشکی شدم و در اورژانس ۱۱۵ و بیمارستان فیض مشغول به کار شدم. ورودم به فولاد مبارکه خیلی اتفاقی بود. قبل از همهگیری کرونا، بهصورت پارهوقت در درمانگاه این شرکت شیفت بودم؛ اما بعد از شیوع کرونا از من دعوت شد بهصورت کامل در اینجا حضور داشته باشم. از آنجایی که کار در محیطی صنعتی تجربهای متفاوت برای من بود، این پیشنهاد را پذیرفتم.
جنس مراجعهها در فولاد مبارکه با بیرون متفاوت و بیشتر ناشی از آسیب یا حوادثی است که در زمان کار اتفاق میافتد. در بیرون از اینجا، بیماریها بیشتر در حوزهی خانواده است؛ بنابراین، با طیف زیادی از مردم مواجه هستیم. اما مراجعان در فولاد مبارکه بیشتر تکنسین و مهندس هستند و میتوانم بگویم مراجعهها رنگ و بوی صنعت دارد.
ازآنجاییکه در هر بخش، مسئولان ایمنی حضور دارند، حوادث نسبت به قبل کمتر شده است؛ اما همچنان اتفاقهایی باعث میشود کارکنان روانهی درمانگاه شوند. پیچخوردگی پا حین کار، پاشش آهک یا گردوغبار در چشم چند نمونه از موارد کوچکی است که پای افراد را به درمانگاه فولاد مبارکه میکشاند؛ اما طبیعتاً علت مراجعههای کارکنان تنها به این موارد محدود نمیشود و اتفاقهای جدیتری هم ممکن است رخ دهد
یک روز جمعه ساعت ۹:۴۲ صبح، تلفن مرکز اورژانس فولاد مبارکه به صدا درآمد و گزارشی از کاهش سطح هوشیاری فردی بر اثر سکتهی قلبی به ما داده شد. موضوع ازاینقرار بود که یکی از تلاشگران فولاد مبارکه در ناحیهی فولادسازی با درد قفسهی سینه از ابتدای صبح مشغول به کار شده و بیتوجهی به این مسئله درنهایت به بیهوشی او انجامیده بود. پس از اینکه همکارانش ما را از این اتفاق آگاه کردند، بلافاصله به محل اعزام شدیم و عملیات احیای قلبی ریوی را آغاز کردیم. این بیمار بعد از احیای اولیه به درمانگاه فولاد مبارکه منتقل و برای ادامهی فرآیند درمان به بیمارستان محمد رسولالله اعزام شد.
اطلاعرسانی سریع، بهموقع و دقیق از شرایط بیمار و پست انتظار مربوط به نیروهای امدادی، حضور فرد راهنما در محل پست انتظار و هدایت نیروهای امدادی بر بالین بیمار، توجه به نکتههای کلیدی ازجمله بررسی هوشیاری بیمار از طریق صداکردن و تکانندادن بیمار، بررسی ضربان قلب بیمار با لمس نبض گردنی و دست بیمار و بررسی تنفس بیمار از طریق نگاهکردن به قفسهی سینه و گوشدادن صدای تنفسی ازجمله اقدامهایی است که باید انجام شود. درصورتیکه تا زمان رسیدن نیروهای امدادی بر بالین بیمار، آیتمهای فوق بررسی شود و بیمار هوشیار نباشد، بلافاصله باید ماساژ قلبی را با فشردن وسط جناغ سینه به صورتی که در یک دقیقه ۱۰۰ الی ۱۲۰ بار ماساژ بدهیم، شروع کنیم. باید بدانیم رعایت همین نکتههای ساده باعث نجات جان یک شخص میشود.
